Op de IJsselallee is het nog relatief rustig op deze zaterdagochtend. Ik ben op weg naar de parkeerplaats aan de Kamperweg tussen Heerde en Wezep om weer vele ATB-ers te voorzien van een natje en een droogje tijdens de Swolsebostocht.
2x per jaar sta ik samen met Harry B. en Ruud W. op één van de twee verzorgingsposten aan de route.

Als ik de parkeerplaats op rij zie ik al enkele mensen van de organisatie in de weer met pijlen en linten en ook de 2 EHBO-ers zijn reeds ter plaatste.  Terwijl ik mijn dagelijkse stappers omruil voor een paar noeste werkschoenen komt ook de auto van Ruud het bospad opgereden.
Na wat heen en weer lopen en het extra bekijken van het routebord wordt de plaats van de post bepaald. Net voor de splitsing van de 45 en 60 km route.
Snel wordt de auto van Ruud uitgeladen en kan het opbouwen beginnen. Een groot tentenbouwer ben ik nooit geweest (eens kwam ik er tijdens een kampeerweekend achter dat, nadat de tent was opgebouwd, de binnentent nog in de zak was achtergebleven) maar met twee specialisten in de buurt lukt het altijd wel. Gelukkig kon ik nog wel positief bijspringen toen Harry een stuk zijwand tekort kwam en bleek dat hij ‘m aan de verkeerde kant wilde ophangen.
Toen alles stond moesten we snel aan de bak want nadat de eerste bekertjes gevuld waren met sportdrank kwamen de eerste, vroeg gestarte, deelnemers al aan gefietst.

De taakverdeling van ons illustere trio staat eigenlijk al jaren vast; Harry mengt, Hans schenkt en Ruud wenkt. Vandaag was het niet anders al moet gezegd dat Ruud behoorlijk druk was met het uit de verpakking halen van de verschillende versnaperingen en krentenbollen. Misschien lag het aan het feit dat we hulp kregen van de bevallige EHBO-ster Terri maar het liep allemaal erg gesmeerd deze ochtend.
Terri was met haar vrouwelijke charme al snel de smaakmaker van verzorgingspost 1 en ze ging zelfs zo ver dat ze de deelnemers de versnaperingen op een presenteerblaadje aanreikte.
Nadat wij 3 uurtjes in de schaduw van Terri hadden verkeert, wisten wij dat ze een sofa had en een man, dat ze reizen maakte naar de Azoren en iets deed met Kuychi (?), haar talen spreekt en het reuze gezellig vond met ons drieën.

Toerfietser in de schaduw van een ‘stralende’ Terri…

Ondertussen fietsen honderden mountainbikers voorbij. Jong, oud, mannen en vrouwen genoten van het in herfstkleuren getooide bos en onze vermaarde sportdrank (het geheime recept ligt vast tussen de oren van Harry).
Halverwege moeten we Jaap L. er op uit sturen om ons te voorzien van extra jerrycans met water omdat de voorraad te kort lijkt te schieten, met de nadruk op lijkt. Sorry Jaap, maar we hadden de beide jerrycans uiteindelijk niet nodig maar ze zijn wel leeg gekomen…
De meest gestelde vraag die wij gesteld kregen was; hebben jullie ook soep? nee helaas, al die mensen hebben we vriendelijk doch beslist doorgestuurd naar de Leger des Heils post van Jan S. Jannes M en Bert D.

Uiteindelijk komt elke keer weer het moment dat de laatste deelnemer voorbij fietst en wij de post kunnen afbreken. Op de één of andere manier gaat mij dat toch altijd makkelijker af dan opbouwen.
Nadat we op hartelijk wijze afscheid hebben genomen van Terri en haar iets minder opvallende EHBO collega, konden wij de post officieel sluiten met ons traditionele glaasje Jaegermeister.

In het clubhuis van voetbalvereniging WZC te Wapenveld sluiten we al even traditioneel deze Swolsebostocht af met een dampende kop oer Hollandse snert.
Wordt vervolgd in februari 2015.

Video impressie van de Swolsebostocht 2014 (Sportief Zwolle)