Zaterdag 5 januari 2013, de winter laat zich van z’n mildste kant zien en bij een temperatuur van zo’n 9 graden fiets ik richting de Vrolijkheid voor een ritje op de…racefiets.
Eigenlijk was het de bedoeling om met de MTB op pad te gaan maar technisch malheur (een kapotte body)gooide roet in het eten. Gelukkig stond de racefiets klaar voor een invalbeurt.
Bij De Vrolijkheid, waar de avond ervoor de jaarlijkse Swolland feestavond had plaats gevonden, was alleen Ruud W. al gearriveerd en als ik binnenkom wordt mij gelijk al koffie toegereikt. Dat is nog eens een binnenkomer.
Na de gebruikelijke koetjes en kalfjes en een kwartiertje wachten, blijken wij de enigen die op deze zachte zaterdagochtend een stukkie willen fietsen en dus besluiten we maar op pad te gaan.
Net als we de helm opzetten zien we, door de ruiten van het café, nog een Swolland lid aan komen fietsen en niet de eerste de beste; onze voorzitter Gerard N.

Met z’n drieën gaan we uiteindelijk op pad voor een ritje naar Den Ham. Nu hadden Ruud en ik al afgesproken om er een ontspannen SSOP tochtje van te maken, dus gezamenlijk zetten wij ons op kop om met een gangetje van zo’n 28 km/h Zwolle te verlaten,echter hier hadden wij buiten de aanwezigheid van onze voorzitter gerekend. Gerard, een gekend zondagochtend fietser, neemt al snel het initiatief en brengt op z’n gemakkie het tempo tot boven de 30 km/h.
Via Dalfsen, Dalmsholte en Giethmen gaat de rit naar de top van de Lemelerberg, die dit jaar dus wel erg vroeg op het programma staat.
Langs de fraaie Regge fietsen we door naar de koffie met appelgebak in Den Ham. Als we zo aan de koffie zitten voel ik al wel dat de conditie bij mij nog niet echt super is. De laatste 2 maanden heb ik, op een paar activiteiten na, niet echt veel gedaan en dat voel ik nu goed.
De koffie zakt er goed in en na een klein half uurtje maken we ons weer op voor de terugweg. Bij het afrekenen blijkt onze voorzitter niet alleen een goed bestuurder maar ook een slimme accountant. Met 5 euro in de hand roept onze preases triomfantelijk tegen de barkeepster “maak er maar 6 van” . Kijk van zo’n voorzitter kun je bij een fietsclub nog veel plezier hebben.

Net als aan het begin van de tocht zetten Ruud en ik ons aan kop bij vertrek, om op die manier Gerard een beetje in toom te houden. Helaas blijken we nu de wind wel tegen te hebben en na een kilometer of 12 op kop heb ik zoiets van ‘kom maar weer voorzitter’ en langzaam en berekenend laat ik me terugzakken en kruip ‘lekker’ in het wiel van de twee grote mannen. Gevolg is wel dat meteen het tempo weer omhoog gaat en ik behoorlijk aan moet harken om erbij te blijven.
Via Ommen en OudLeusen gaan we weer richting Dalfsen en bij de Vistrap van Ankum aangekomen voel ik lichte krampverschijnselen opkomen in beide benen, bijblijven is het devies.
Gelukkig komt na 85 km De Vrolijkheid weer in zicht waar, traditie getrouw, een hersteldrankje wacht.

Zo wordt je op een grijze, zachte zaterdagochtend weer een boel wijzer; …zo’n eerste ritje op de racefiets is wel degelijk weer even wennen, Ruud maakt ook in 2013 weer fraaie route’s en onze voorzitter zit niet alleen goed voor, maar weet ook van wanten als het om voor rijden gaat !