Omdat het de laatste jaren regelmatig gebeurde dat met de Frisseneustocht de mussen dood van het dak vielen, werd besloten deze voorjaarstocht een aantal weken eerder op het programma te zetten. De deelnemers aan deze Swolland clubtocht moesten en zouden een frisse neus halen, was de bedoeling……
Volgens het KNMI werd onze toerleider deze zaterdag op z’n wenken bediend, een stevige noordenwind bij een graadje of zeven en kans op een bui (heel wat anders dan de 26 graden van vorig jaar).
Goed inpakken was dus het devies en met de aanbevolen 3 lagen kleding, overschoenen, dubbele handschoenen en een regenjackie in de achterzak moest het goedkomen.
Net als vorig jaar vertrekken we even na negen met 3 groepen; een 30+, een 28 en een 25 groep. Vanzelfsprekend sluit ik aan bij de 28 groep.

13 mannen en één vrouw nemen ook plaats in dezelfde groep en met 15 vertrekken we tegen de wind in naar het noorden.
Toevalligerwijs(?) fietst ik naast de enige vrouw in onze groep, Jeanette M. en misschien was dat wel de reden dat ik niet op kop kwam tijdens deze tocht….
Een voordeel van het fietsen naast een vrouw is natuurlijk dat je ook eens over andere zaken kunt praten dan alleen de luchtdruk in de banden en over het mooiste Pinarello model, zo kom je ook nog eens aan een gesprek op nivo toe tijdens het fietsen(……)
De wind is een belangrijke factor vandaag en vooral op de dijk tussen Zwolle en Hasselt vraagt dat veel energie van de voorrijders, koud was ie trouwens ook, die wind.
Via Zwartewaterklooster, Zwartsluis en Belt Schutsloot komen we aan bij de Blauwe Hand, hier staat de brug open en kunnen we aansluiten bij een behoorlijk grote groep bejaarden.

Dit lijkt mij een mooi moment voor een fotootje en Arnold van B., behulpzaam als altijd, wilde wel even mijn fiets vasthouden. Door de schittering op het beeldscherm van mijn telefoon lukt het mij echter niet snel genoeg om de foto te maken en terwijl de brug al weer sluit geef ik de moed maar op.
Terwijl ik terugloop naar de fiets zie ik hoe de groep zich al weer in beweging zet en als ik tracht mijn jack dicht te ritsen met mijn te dikke handschoenen zie ik hoe de groep bejaarden uiteen wijkt, zoals eens de Rode Zee, om doorgang te bieden aan de Swollanders. Echter, als ik eindelijk zover ben dat ik de fiets weer van Arnold over kan nemen, sluiten de bejaarden de rijen weer en Arnold en ik kunnen er met geen mogelijkheid meer langs.
Het gevolg is een kilometers lange achtervolging, even kan ik nog gebruik maken van het wiel van Arnold maar als die de turbo er op zet valt er een klein gaatje dat langzaam groter wordt. Uiteindelijk kan ik, met twee gierende hartkleppen en een klaplong, weer aansluiten bij de groep. Gelukkig houdt Jeanette mij even uit de wind zodat ik mijn hartslag weer op een normaal peil kan brengen, als dat gelukt is moet ik nog zien dat ik mijn jackie dicht krijg. Dat valt nog niet mee met die wind en dikke handschoenen aan en opnieuw moet ik gebruik maken van de hulp van Jeanette, zij houdt even mijn handschoenen vast zodat ik eindelijk mijn jackie dicht kan doen (op dat moment zitten we al bijna in Nijeveen).
Gelukkig is het dan niet ver meer naar de koffie in Havelte waar de andere twee groepen al uitgebreid aan de koffie met gebak zitten. Ook wij worden snel voorzien van nieuwe energie en in een poep en een scheet kunnen we weer op pad.

Na de koffie blijkt de 28 groep ineens behoorlijk uitgebreid te zijn en navraag leert dat enkelen die begonnen waren in de snelle groep al voor de pauze waren ‘opgeveegd’door de 25 groep en nu (paas)eieren voor hun geld kozen en verder met ons meegingen…..wel net zo gezellig natuurlijk.
Met nu de wind hoofdzakelijk in de rug fietsen we weer terug naar Zwolle via Ruinerwold en De Wijk.
Op de nog steeds erg slechte weg bij de Zwarte Dennen zien we hoe er speciale tunneltjes zijn aangelegd voor de paddentrek. Goed voor deze amfibieen natuurlijk, maar dan nu ook maar eens wat geld uittrekken voor het wegdek terplaatse. Kunnen wij fietsers ook eens ongestoort langstrekken.
Via IJhorst komen we uit bij Den Hulst en vervolgens gaat het met de koude wind afwisselend in de rug en van opzij in hoog tempo verder.
Na een kleine 100 kilometer komen we weer aan bij De Vrolijkheid waar nog even wordt nagezeten en nagepraat.
Het was vandaag weer een ouderwets frisse Frisseneustocht en zo hoort het ook !