Na een fietsloze week, de laatste tocht was het rondje Beulakerwiede met Ruud W. 9 dagen geleden, vandaag maar weer eens het fietskloffie en -schoenen aangetrokken en een flinke tocht gemaakt.
Was het weer tijdens het rondje Beulakerwiede weliswaar droog, koud en mistig was het wel. Hoe anders was het vandaag, een stralende dag met temperaturen van rond de 8 graden en dat na de totaal verregende zaterdagochtend waardoor er die dag geen Swolland tocht werd verreden.

Gezien de toch wel stevig zuidenwind besloot ik vandaag in eerste instantie de beschutting van de Veuwse bossen op te zoeken. Om 10.30 uur ging ik op pad en verliet Zwolle-zuid in de richting van de IJssel en de Hanzespoorbrug.
Via Hattemerbroek en de Wezepsche heide ging het richting Heerde en daar de bossen in naar Vierhouten. Vanzelfsprekend was het druk in het bos en niet alleen met fietsers…..
Wat in het bijzonder opviel waren de enorme hoeveelheden boomstammen die langs de kant van de fietspaden waren opgestapeld, veelal voorzien van de tekst ‘niet beklimmen’, diepe sporen van groot materieel verraden groot onderhoud aan onze nationale achtertuin de Veluwe. Al fietsende vroeg ik me echter wel af of er nog een stukje Veluwe over zou blijven voor het komende zomerseizoen.

Na Vierhouten stak ik de Elspeetsche heide over richting Elspeet om daar, na ongeveer 42 km, een kop koffie te drinken. Helaas was het welbekende Pannenkoeken restaurant gesloten. Niet, zoals men in dit godvrezend dorp zou denken, omdat het zondag was maar simpelweg om persoonlijke redenen, getuige het witte A4-tje op de deur. Een tegenvaller die ik manmoedig verteerde door in het ‘levendige’ centrum van Elspeet een van huis meegenomen boterhammetje te nuttigen op een bankje in de zon. De koffie moest dan maar wachten tot Vaassen.

Goede koffie en lekker appelgebak, maar helaas niet open vandaag..

Na het bedwingen van de Hoge Duvel en de afdaling naar Vaassen, vond ik bij camping De Bosrand wel wat ik zocht…..koffie !
Terwijl op het grote TV scherm FC Utrecht en AJAX de overige gasten in hun greep hielden, bestelde ik behalve koffie ook nog een tostie ham/kaas. Niet echt fietsvoer maar het zakte er wel in.
Na een klein halfuurtje ging ik weer op pad. Dwars door Vaassen richting Epe maar halverwege beide plaatsen wende ik mijn steven richting het oosten, richting IJssel. Onder de gegeven weersomstandigheden is het land tussen de Veluwe en  de IJssel ook een genot om doorheen te fietsen. Via Oene kwam ik na een kilometer of 72 bij de pont van Welsum en na de oversteek bij Olst.
Eenmaal aan de andere kant van de IJssel sta ik voor een keuze; gelijk door richting Zwolle of nog een ommetje door het Sallandse land. Omdat ik eigenlijk mijn zinnen heb gezet op een 100+ rit kies ik voor het laatste en via Boskamp en De Eikelhof maak ik een extra lus alvorens ik via Middel en Elshof weer op huis aan ga.
Met precies 100.3 km op de teller kan de fiets weer gestald worden, omdat dit de eerste 100+ tocht is sinds eind oktober en de eerste op de MTB voelen de bovenbenen wel behoorlijk moe aan maar dat gaat vanzelf weer over…….het gevoel is weer voldaan !

De afgelopen maanden heb ik veel last gehad van problemen aan de aandrijving, veel vastlopers en herrie als de ondergrond zorgde voor veel weerstand. Al mijn medefietsers hebben mij geadviseerd, de fiets aan hun kennis onderworpen en vele, verschillende, oplossigen aangedragen. Zo’n beetje de hele aandrijving had ik al vervangen met uitzondering van de voorkant.
Uiteindelijk is het euvel verholpen door Benny Brouwer, de voorbladen werden grondig glad gevijld met het gewenste resultaat. Chain Suck was de oorzaak en er waren inderdaad enkele collega fietsers die deze optie al eens hadden genoemd. (Hans K. en Willem van D. als ik mij niet vergis).
Hoe dan ook, ook vandaag heb ik redelijk geruisloos kunnen fietsen, en om het gras voor een ieders voeten weg te maaien……alleen mijn hartkleppen zorgden voor lawaai vandaag.