Alleeerst wil ik alle bezoekers van Toerkoorts het allerbeste wensen voor het nieuwe jaar en ik hoop dat we elkaar hier nog vaak zullen treffen!
Iedereen heeft ze of heeft ze weleens gehad, goede voornemens bij de start van weer een nieuw jaar. In het verleden was het bij mij heel vaak stoppen met roken (in 2004 gelukt!), minder snoepen/eten, meer bewegen etc. etc.

Net als bij de meesten van ons was het door mij gestelde doel vaak al weer uit zicht voor de laatste oliebollen vanwege’ niet meer voor consumptie geschikt’ in de kliko waren verdwenen. Zo had ik mij eens tot doel gesteld om op 1 januari van een bepaald jaar te stoppen met het nuttigen van alle soorten tussendoortjes, snacks en weet ik wat nog meer, want ik kreeg toch altijd maar een schuldgevoel van dat ‘gevreet’.
Op nieuwjaarsvisite bij mijn moeder, waar alle broers en zusters traditiegetrouw acte de préséance geven, kon ik de aangeboden oliebollen bij de koffie zonder al te veel moeite afslaan. Dat was op zich geen prestatie omdat ik sowieso altijd alleen oliebollen eet op oudejaarsdag, ook een traditie zeg maar.

“Net als bij de meesten van ons was het door mij gestelde doel vaak al weer uit zicht voor de laatste oliebollen vanwege ’niet meer voor consumptie geschikt’ in de kliko waren verdwenen”

Nadat de eerste alcoholische versnapering op tafel was gezet, in combinatie met bakken vol chips en nootjes, werd de opgave al een stuk moeilijker. Na een minuut of 10 likkebaardend kijken naar de bakken met hartige waar begon ik, mij licht transpirerend, af te vragen of ik wel helemaal toerekeningsvatbaar was ten tijde van het stellen van het doel. Het ging definitief mis na ongeveer anderhalf uur, toen net na de middag de schaal met leverworst, kaas, gehaktballetjes en gevulde eieren voorbijkwam en ik de verleiding niet langer kon weerstaan. Mijn goede voornemen had precies 13 uur stand gehouden, gelukkig had ik ‘m aan niemand geopenbaard en bleef de schaamte voor mezelf.

Zoals vermeld is het mij in 2004 wel gelukt om te stoppen met roken. Na vele eerdere pogingen moest en zou het dat jaar wel lukken. In het voorjaar was mijn vader overleden na jaren van problemen aan hart en longen en deze gebeurtenis had mij de ogen geopend, als ik mijn lijf niet helemaal wilde vervuilen moest het er nu toch een keer van komen. Op 31 december van datzelfde jaar doofde ik mijn laatste shagje en twee weken lang leed ik een verschrikkelijk lijden zonder mijn geliefde rokertje. Na een week of twee gebeurde het dat ik boodschappen moest doen bij de supermarkt, na de hele zaak te zijn door geweest stond ik in de rij bij de kassa te wachten, waarbij mijn oog viel op alle rookwaar die boven de lopende band stond uitgestald. Mijn favoriete merk (halfzware Van Nelle) leek er extra uit te springen en schreeuwde mij toe; ‘hier ben ik weer, waar was jij de laatste weken’.
Aan het wachten in de rij leek geen einde te komen en terwijl alle fijne momenten met mijn vriend de sigaret de revue passeerden ging ik voor de bijl,
zonder enige gene verdween een pakje shag op de band tussen de aardappels en een pak melk. Eenmaal de boodschappen ingepakt reed ik snel naar huis en schonk mezelf een kop koffie in en stak na twee rookvrije weken een shagje op en direct daarna nog één. Wat volgde was een gevecht tussen opperste teleurstelling gemengd met wanhoop en het hemelse genot van de nicotine in mijn lijf. Het gevecht duurde tot het einde van het tweede shagje waarna de teleurstelling en wanhoop definitief aan het langste eind trok. Het pakje shag belandde met een sierlijke worp op de geluidswal achter mijn huis en vanaf die dag heb ik nooit meer gerookt en er, geloof het of niet, nooit meer naar verlangd.

SPORTIEVE VOORNEMENS
Op het sportieve vlak heb ik mij ook menigmaal laten verleiden tot het stellen van goede voornemens. Zo heb ik mij eens voorgenomen om te gaan trainen voor het lopen van een marathon, ik had beter moeten weten…
Als voetballer waren de wekelijkse duurlopen mijn grootste nachtmerrie met als jaarlijks terugkerend dieptepunt de traditionele snertloop van de voetbalclub waar ik speelde. De loop van ongeveer 8 km door bossen, over dijken en langs landerijen in Zwolle-noord in vaak ijzige kou (toen nog wel) waren een ware martelgang. In goede jaren eindigde ik binnen ons elftal net bij de beste 10. Gelukkig was er na afloop altijd de beloning in de vorm van een dampende kop snert.
De marathon zou het moeten worden dus en met een paar heuse hardloopschoenen en een schema van Runnersworld begon ik met goede moed; 2 minuten joggen, 1 minuut rust etc. Na een paar weken zat ik al aan 10 minuten achter elkaar hardlopen, maar ik vond er eigenlijk niet zo heel veel aan, ik kreeg er geen voldoening van en na ongeveer 2 maand heb ik er destijds de brui aan gegeven. Mijn marathon strandde op ongeveer 3 a 4 kilometer geloof ik.

“Zo heb ik mij eens voorgenomen om te gaan trainen voor het lopen van een marathon,
ik had beter moeten weten…”

Fietsen lag mij meer en na de start van mijn ‘fiets carrière’ in de eerste jaren van deze eeuw begonnen mijn voornemens zich vooral te richten op het fietsen. Het begon allemaal klein, eerst eens tochten boven de 100 kilometer fietsen in mijn uppie (want nog geen lid van de fietsclub), later was het een keer fietsen in Limburg al een goed voornemen op zich en in 2013 het volbrengen van de solofietstocht Zwolle – Rome. Al deze voornemens werden glansrijk volbracht. Fietsen was duidelijk meer mijn ding.

VOORNEMENS VOOR 2016
Inmiddels is er dus weer een nieuw jaar aangebroken, ik heb net mijn 57e jaarwisseling achter de rug en daar ben ik blij om want bijna was de 56e de laatste geweest. In die wetenschap kijk je toch iets anders tegen het leven en de wereld aan.
Goede voornemens zijn leuk en aardig maar is het niet veel belangrijker om elke dag van het leven proberen te genieten? Als daar goede voornemens bij horen dan zij dat zo maar als het zonder kan, nog beter.
Voor 2016 heb ik me dan ook geen voornemens op de hals gehaald. Ik ga proberen zoveel mogelijk de dingen te doen waar ik van geniet en tracht daarbij een beetje op m’n leefwijze te letten……als het zo uitkomt!

Zijn er lezers die zich wel allerlei goede voornemens op de hals hebben gehaald voor komend jaar en vooral, zijn er nu al goede voornemens gestrand?
Laat het me weten door een reactie achter te laten.