Terwijl ik deze blog op de computer in tik hoest ik mijn longen uit mijn lijf en irriteer ik me aan de koortslip die zich heeft geopenbaard op mijn bovenlip. Al vanaf afgelopen zaterdag ben ik overvallen door een stevige griep met alle bijkomstigheden van dien. Net nu het wegfietsseizoen van start is gegaan moet ik verstek laten gaan en me behelpen met tv beelden van de profs in Zuid Frankrijk en Italië, ook niet verkeerd, maar toch..
Waarom dan toch begonnen ben met het schrijven van dit stukje? Wel, hierom:

Het zijn bijzondere tijden in mijn leventje momenteel. Allereerst was ik afgelopen maand maar liefst 45 jaar in dienst bij mijn werkgever, iets wat steeds minder vaak voorkomt tegenwoordig. Tegelijkertijd wist ik ook dat ik de 46 jaar niet meer vol zou maken omdat ik inmiddels besloten heb om per 1 mei te gaan genieten van het vrije leven. Een eind aan een lang dienstverband maar ook een nieuw begin dus.
Nu wilde het toeval dat juist vorige maand ook de ondersteuning van mijn oude website ophield te bestaan en alleen tegen een forse vergoeding kon ik die verlengen. Jullie zullen begrijpen dat een aanstaande pensionado niet op extra kosten zit te wachten en dus moest ik ook voor de site op zoek naar een 'nieuw begin' in de vorm van een nieuw thema en lay-out. Hopelijk bevalt het jullie…
Ik moet daarbij veel credit geven aan mijn dochter, die het meeste werk hiervoor gedaan heeft!
Hopelijk kan ik hiermee de komende jaren weer uit de voeten en kan ik jullie op de hoogte blijven houden van mijn belevenissen.

Het is een Eriba-Hymer met luifeltje en mover, want ja het werken is voorbij hè

Nog enkele weken en dan treed ik dus toe het leger van mensen die hun werkbare leven achter zich hebben gelaten en 'gaan genieten van het leven'.
Maar de grote vraag is hoe doe je dat dan? Natuurlijk heb ik daar over nagedacht en in wezen is het voor mij natuurlijk vanzelfsprekend dat ik veel ga fietsen nu ik eindelijk de tijd krijg. Maar behalve voor fietsen heb ik straks ook meer tijd voor vakanties en tripjes. Ik hoef straks niet meer te wachten op die drie of vier weken vakantie in het hoogseizoen. Daarop voorsorterend heb ik besloten een caravan aan te schaffen (die droomcamper bleek toch veel te duur momenteel) en daarmee bij tijd en wijle op pad te gaan.
Lang geleden was dat ook de manier om vakantie te vieren met het gezin en ik moet zeggen dat beviel me altijd wel.
Het is een Eriba-Hymer met luifeltje en mover, want ja het werken is voorbij hè.
Dat laatste is niet helemaal waar natuurlijk want er is ook thuis nog genoeg te doen aan achterstallig schilderwerk en andere zaken waarvoor nu zeeën van tijd beschikbaar is.
Al met al plannen genoeg dus en op alle gebied een nieuw begin…