Precies op het moment dat in Brugge de renners worden weggeschoten voor de 1e Ronde van Vlaanderen nieuwe stijl, begin ik aan deze blog.
Onder een vriendelijk zonnetje, met op het oog niet al te veel wind, gaat het peloton op weg.
Dan hadden wij het gisteren wel even een stukkie moeilijker tijdens onze rit naar de Holterberg, weinig zon, harde wind en behoorlijk wat klimwerk.

De afgelopen week dacht ik dat ik met het repareren van een kapotte spaak in mijn achterwiel weer klaar zou zijn, maar het verhaal eindigde met een set nieuwe Fulcrum racing 3 wielen. Tijdens het stellen van het wiel, bij Xycletracx, knapte de ene na de andere spaak kapot. Natuurlijk had John(Xycletracx) het uiteindelijk vast wel voor elkaar gekregen, maar het vertrouwen in het wiel was al lang verdwenen, dus vervangen die handel.

Gisterochtend ging ik dus op tijd op pad om te kijken of alles goed liep met de nieuwe wielen, zodat ik niet tijdens de rit van vandaag op onververwachte problemen zou stuiten. Gelukkig liep het allemaal mooi en redelijk op tijd, maar zeker niet als eerste, arriveer ik bij De Vrolijkheid. Daar zitten al een aantal mannen aan de stamtafel te klessebessen over hun GPS. Ik zie Arnold, ik zie Hans M, ik zie een MTB-er en ik zie, verscholen achter een mega breedbeeld GPS toestel, Ruud W.
Ruud heeft een nieuw GPS apparaat aangeschaft wat tevens dienst kan doen als windscherm (maar wel een mooi ding !!).
Langzaam druppelen de mannen binnen; Jan S., Hans K., Cor W., Henk G.en Frits M. completeren het negental die op pad gaan voor de tocht naar dé bult van Salland.
Behalve een wegopbreking in Lierderholthuis en een paar plasstops (gezeik altijd…..), gaat de heenweg zeer voorspoedig. Met de harde wind in de rug gaat het bijna vanzelf, pas op de weg tussen Wijhe en Raalte blijkt hoe stevig de wind is als die ons van opzij belaagt. Via een aantal voor mij onbekende binnenwegen bereiken we Holterberg vanaf Haarle, hier gaan we het fietspad op dat ons omhoog brengt. Aan het eind gaan we rechtsaf de Toeristenweg op, natuurlijk zijn dan de klimmers onder ons al lang uit zicht. Na de lastige kilometers naar het eind van de Toeristenweg dalen we af naar Holten om even later terug te keren via de (E)Motieweg. Ik had er veel over gehoord maar was er nog nooit tegenop gefietst, vandaag dus mijn vuurdoop en hoewel pittig kwam ik zonder problemen (op een hoge hartslag en zere benen na) boven. Mijn tellertje tikte heel even de 12% aan, dus dan mag het even lastig zijn.
Na de Motieweg gaan we linksaf richting Nijverdal, met de wind schuin tegen ben ik blij dat ik me een beetje kan verschuilen achter Ruuds brede rug. Ik voel me niet schuldig want Ruud zelf heeft per slot van rekening een windscherm bij zich……..

Als de hele groep weer bij elkaar is dalen we af naar Nijverdal om bij café Budde een welverdiende kop koffie te drinken. Eenmaal gezeten en onder het genot van koffie met appeltaart komt het gesprek op onverklaarbare wijze ineens op een verjaardag tijdens het a.s. Sauerlandweekend…..plannen worden gemaakt en de voorpret is niet van de lucht.
Als iedereen zich geestelijk heeft voorbereid op de lastige (tegenwind) terugtocht kunnen we weer op pad. Het begin is wat rommelig, op de weg tussen Nijverdal en Hellendoorn komt de groep wat moeizaam op gang en het duurt even voor we ook echt als groep verder kunnen.
Via de welbekende Sanatoriumlaan (nu eens van de andere kant bestegen) zetten we koers richting Lemele, eerst echter brengt Frits nog even snel een bezoekje aan het Sanatorium, je weet nooit waar het later nog eens goed voor is……
In Lemele wacht ons nog de beklimming van de Lemelerberg waarna we ons, met de wind rechtvoor, verder een weg banen richting Zwolle. Op de Dalmsholterweg zien we in de verte een geel stipje ploeteren tegen de harde wind in. Het is Peter B. die op zijn (mooie) Santos trekkingbike met Brooks zadel aan het trainen is voor de fietstocht door Frankrijk. Als ik hem zo alleen zie knokken tegen de wind in, ben ik voor heel even niet jaloers op zijn aanstaande fietsreis…..wel petje af!
Als wij op de Poppenallee zijn aangekomen fietsen Henk, Cor en Frits door naar Zwolle-zuid, ik zou dat eigenlijk ook moeten doen maar na een stevige inspanning als vandaag kan ik wel een paar hersteldrankjes gebruiken.
Eindelijk aangekomen bij De Vrolijkheid (wat kan een mens toch blij zijn als ie ergens klaar mee is….)voelen de benen aan als een loden last, de wind en al het geklauter hebben hun uitwerking niet gemist.
Ook Arnold, Ruud en Hans M. zijn toe aan wat nieuwe energie en schuiven aan.
Tijdens deze nazit blijkt dat de hersteldrankjes een beetje een vreemde uitwerking hebben op mijn gemoed. Hoe kan ik anders verklaren dat ik, de antiklimmer, na een rondje Holter- en Lemerberg het idee opper om met SSOP eens de Mt.Ventoux te gaan beklimmen? Hoe langer we het er over hebben, hoe serieuzer de plannen worden en als we ons laatste drankje op hebben (en nee….opnieuw worden geen aantallen genoemd)hebben Ruud, Hans M en ik al toegezegd mee te gaan en zien we Arnold, die eerst z’n twijfels heeft, steeds enthousiaster worden.
We spreken af dat we dat we één en ander voor september 2013 gaan organiseren zodat belangstellenden er rekening mee kunnen houden met hun vakantieplanning.
En zo eindigt een behoorlijk pittige fietsdag met de plannen voor een nog pittiger uitdaging………..