Een van de meest tot de verbeelding sprekende voorjaarklassiekers is ongetwijfeld Parijs-Roubaix. Het jaarlijkse gevecht over de vele kasseienstroken en finish op de wielerbaan in Roubaix zijn voor miljoenen wielerliefhebbers een ‘must see’. Het is de laatste vlakke klassieker alvorens het peloton de Waalse en Limburgse heuvels op zoekt en vervolgens een start maakt met de (grote) etappekoersen.
Parijs-Roubaix werd voor het eerst gereden in 1896 en gewonnen door de Duitser Josef Fischer. In die eerste edities werd de wedstrijd verreden achter gangmakers en pas vanaf 1901 verdwenen de motoren uit de wedstrijd. Sinds 1919, na de eerste wereldoorlog, heeft de wedstrijd de bijnaam ‘Hel van het Noorden’. Een journalist die de wedstrijd dat jaar, in het door het enorme oorlogsgeweld verwoeste Franse land volgde, was zo onder de indruk dat hij voor het eerst deze heroïsche omschrijving voor de wielerwedstrijd gebruikte.
In 1964 was Peter Post de eerste Nederlander die Parijs-Roubaix wist te winnen, na hem wisten ook Jan Jansen (1967), Jan Raas (1982), Hennie Kuiper (1983), Servais Knaven (2001) en Niki Terpstra (2014) de koningin onder de klassiekers te winnen.

De belangrijkste kasseienstroken in het parcours zijn:
Het bos van Wallers-Arenberg (2.4 km)
Mons-en Pavele (3.0 km)
Carrefour de L’Arbre (2.1 km)

2 renners wisten de wedstrijd 4x te winnen; Roger de Vlaeminck en Tom Boonen, beiden uit België. Uit dat land komen ook nog Gaston Rebry, Rik van Looy, Eddy Merckx en Johan Museeuw die het tot 3 overwinningen brachten, net als de Fransman Oscar Lapize, de Italiaan Fransesco Moser en de Zwitser Fabian Cancellara.
Twee eken geleden was het opnieuw een Belg die Parijs-Roubaix wist te winnen, olympisch kampioen Greg van Avermaet. Daarmee bracht het totale aantal overwinningen voor België op 56, een keer zoveel dan runner-up Frankrijk (28).

In 1976 werd een anderhalf uur durende documentaire-film over deze wielerwedstrijd gemaakt door de Deen Jorgen Leth met daarin het wedstrijdverloop van de start in Parijs tot en met de finish in Roubaix. De film laat een prachtig sfeerbeeld van het wielrennen in de zeventiger jaren zien, zowel de beleving van de renners als die van begeleiders en fans wordt in beeld gebracht: