Een winderig rondje Wolderwijd
Het grote voordeel van het lidmaatschap van een fietsclub, of toerclub zo u wil, is dat je helemaal vrij bent in of je gaat fietsen, wanneer je gaat fietsen, met wie je gaat fietsen en hoe ver je gaat fietsen. Soms heb je zin om ver weg te gaan in je ééntje, een andere keer kies je ervoor om bij een groep aan te sluiten die een voor jou prettige afstand en snelheid gaat fietsen.
Gisteren moest ik een keuze maken tussen enerzijds de Dr.Picard rit, een clubrit van 215 km met start om 07.00 uur of een rondje Wolderwijd van 155 km met SSOP. Omdat ik zowel de afgelopen week als ook de komende week de hele week al erg vroeg mijn bed uit moest was ik erg blij met de mogelijkheid om te kunnen kiezen voor een start op een later tijdstip en koos ik er voor om op deze zaterdag om 9.00 uur te vertrekken voor het rondje Wolderwijd.
De weersvoorspellingen voor deze zaterdag waren, zoals al het hele voorjaar, niet je van het……temperaturen ver beneden normaal, kans op een enkele bui en een krachtige W tot NW wind. Niet echt de weersomstandigheden die je verwacht half mei en dus gingen de beenwarmers en de 3 lagen bovenkleding weer aan.
Al op weg naar De Vrolijkheid merk ik dat het een pittig dagje gaat worden, de stevige wind voelt ook nog eens fris aan. Bij ons vaste verzamelpunt is Ruud W. me net voor bij het bestellen van de koffie en even later volgen Arnold van B.,Fred B. en Jan S.
Even na 9.00 uur vertrekken we met z’n vijven in westelijke richting om via de IJsselbrug Gelderland in te fietsen. Met Ruud en Arnold op kop fietsen we door het landelijke gebied ten noordwesten van Wezep en via Oldebroek en ’t Harde komen we in Elburg.
Als we het oude vissersdorpje door zijn zetten we koers richting Harderwijk en Zeewolde langs de polderkant van het Veluwemeer, hier merken we eens te meer hoe stevig de wind is.
Zo’n 18 kilometer voor Zeewolde worden we opgeschrikt door een snel leeglopende voorband van Arnold, zijn Schwalbe Durano Plus bleek toch niet zo lekvast als ie altijd zegt…..
Na het korte oponthoudt kunnen we verder op weg naar de koffie in de haven van Zeewolde, daar worden we onthaald met de ‘fraaie’ klanken van een doedelzak. Arnold kan het niet erg waarderen.
De appeltaart krijgen we geserveerd met een zomerkoninkje, alleen wel jammer dat koffiekopjes maar voor iets meer dan helft gevuld waren….’t is crisis zullen we dan maar zeggen.
Het tweede gedeelte van de tocht gaat eerst nog verder in zuidelijke richting langs het Nuldernauw tot aan de Nijkerkersluis waar we weer aan de Gelderse kant terechtkomen en in noordelijke richting verder gaan. Hier blijkt al gauw dat wind verder is aangetrokken en als we ter hoogte van Strand Nulde ook nog eens in het zog van een wegtrekkende bui terechtkomen worden we bijna terug geblazen. Hier heb ik het toch wel even moeilijk (ik blijf toch een man van de souplesse….. 🙂 )maar gelukkig zijn er een aantal windschermen voor handen.
Even later passeren we twee houten palen langs de A28 waaraan ooit een enorme metalen herenfiets was bevestigd, enige tijd geleden is deze echter gestolen….het schijnt dat er in het reusachtige frame, heel klein, Pinarello was gestanst en dat een bepaald Swolland lid meer wist van deze merkwaardige verdwijning…………..
Met de harde wind nu bijna continu schuin tegen harken we door richting Harderwijk om even later de A28 te passeren en het Willemsbos in te duiken. In het bos heeft de wind iets minder vrij spel, al lijkt het of de wind vandaag overal dwars doorheen blaast. Via het prachtige nieuwe fietspad over de Stakenberg fietsen we door naar de tweede stop in Vierhouten.
Tegen de gevel van Hotel Restaurant De Vossenberg staat een bekende fiets geparkeerd, ik herken hem als de zwarte Red Bull met rood stuurlint van Harry B. en inderdaad zit Harry ontspannen aan een tafeltje binnen, wachtend op zijn uitsmijter. Wij mogen bij Harry aanschuiven en bestellen koffie of thee of soep. Harry had vandaag gekozen voor een solorit over de Veluwe en het toeval wilde dat we elkaar in Vierhouten tegenkwamen. Na de gebruikelijke AJAX/Feijenoord (in die volgorde..)opmerkingen over en weer rekent Harry alles af (dank je wel Harry) en als dank daarvoor mag hij bij ons sluiten op de weg terug.
Als we weer buiten komen en startklaar staan duurt het even voor Jan S. zijn fiets van het slot af heeft. De ontvreemde fiets aan de A28 heeft toch wel veel indruk gemaakt op Jan en hij heeft zijn Pinarello zo goed op slot gezet dat wij wel erg lang staan te blauwbekken voor ook Jan eindelijk zover is dat we op pad kunnen.
Het is echt gevoelig frisser als we op pad gaan voor de laatste 40 a 45 kilometer. Via Gortel, de Tongerense heide, Soerel en de Dellen ‘meanderen’ we over de Veluwe, zoals Ruud het zo mooi uitdrukte. Langzaam maar zeker beginnen bij de meesten van ons de benen aardig vol te lopen dankzij de aanhoudende harde wind en kleine maar toch soms slopende heuveltjes in de fietspaden op de Veluwe.
Via Molecaten komen we in Hattem uit en met de wind vol op kop slechten we de Gelderse dijk alvorens we aankomen bij de IJsselbrug. Met de laatste krachten wordt de top van de oude karakteristieke brug over de IJssel gerond en aan de andere kant neem ik afscheid van de rest om via Oldeneel weer richting Zuid te fietsen. Op de Schellerdijk fiets ik, met de wind (eindelijk) in de rug maar zonder benen, gedachtenloos naar hui….. ik heb het gehad.
Met 165.5 kilometer op de teller kom ik om 16.15 uur weer thuis en om 16.22 uur lig ik al languit in een warm bad met zere benen na te genieten van de inspanning en de toch wel weer gezellige dag.
Als ik dezelfde avond vanuit Zwolle-zuid naar de AA-landen fiets voor een bezoek aan een kennis merk ik pas echt hoe zeer de benen doen…….