Abdel Kader Zaaf werd geboren op 27 januari 1917 te Chitouna (Sidi Bal Abbes) in Algerije, verder is van zijn jeugd of afkomst hoegenaamd niets bekend. Abdel Kader Zaaf leeft sinds zijn overlijden op 22 september 1986 (Algiers) alleen nog voort in de herinnering dankzij het merkwaardige verloop van de 13e etappe van de Tour de France in 1950.
Op 27 juli van dat jaar was het warm, nee heet, in Zuid Frankrijk waar het peloton tussen Perpignan en Nimes een etappe van 215 km kreeg voorgeschoteld. In de zinderende hitte durfden twee Algerijnen (Marcel Molinès en Abdel Kader Zaaf) het aan om, al na 20 km, in de aanval te gaan. Het peloton liet ze begaan en voor ze er erg in hadden, hadden samen een voorsprong van ruim 20 minuten bij elkaar gefietst.
In die jaren was het in de Tour niet mogelijk om via je ploegleider aan water, of wat voor vocht dan ook, te komen. De organisatie ging er nog vanuit dat alles op eigen kracht moest worden volbracht. De bij het vertrek meegekregen hoeveelheid water was bij de gegeven omstandigheden lang niet toereikend en de beide mannen pakten alles aan wat ze van het gulle publiek toegedeeld kregen, wat dat dan ook mocht zijn.
Gezamenlijk fietsen ze zo richting Nimes en daar zouden de beide Noord Afrikanen niet alleen sprinten om de dagzege maar ook voor de eeuwige glorie van de eerste Afrikaan die een etappe zou winnen in de Tour de France, zo ver zou het echter niet komen..

In het laatste deel van de etappe, zo’n 15 km voor de finish, nam Abdel Kader Zaaf naar eigen zeggen een aantal bidons gevuld met waarschijnlijk de regionale wijn van de streek. Als was het water dronk de Algerijn de bidons leeg met als gevolg dat hij, niet gewend aan sterke drank, even later moest stoppen en bedwelmt door de alcohol zichzelf te rustte legde onder een plataan langs de kant van de doorgaande weg tussen Boisseron en Sommières.
Terwijl Marcel Molinès alleen op weg fietste naar de zege, werd Zaaf weer bijgebracht door omstanders en, nog steeds onder invloed, stapte hij weer op de fiets maar zigzagde in de verkeerde richting van het parcours, waarna officials hem van de fiets haalden en overbrachten naar het ziekenhuis in Nimes.

Omdat Abdel Kader Zaaf de etappe niet had uitgereden mocht hij volgende dag niet meer starten. Ondanks zijn smeekbeden om voor de start van die etappe het resterende deel van de 13e etappe alsnog uit te fietsen…
Het verhaal van Abdel Kader Zaaf groeide uiteindelijk uit tot een van de meest tot de verbeelding sprekende verhalen uit de Tour geschiedenis.
In 1950 reed Abdel Kader Zaaf de Tour dus niet uit, toch zou de bonkige Algerijn nog 2x maal starten in de Ronde en in 1951 reed hij hem wel uit om als 66e (en laatste) te eindigen. In die ronde was hij vele malen betrokken bij ontsnappingen en vergaarde zo veel premies en…..populariteit onder de toeschouwers.
Het bijzondere verhaal uit de Tour van 1950 legde Abdel Kader Zaaf geen windeieren en uiteindelijk werd hij vele malen beroemder dan Marcel Molirès, zijn vluchtgenoot die uiteindelijke de etappe won. In de volgende jaren werd Zaaf uitgenodigd voor vele criteriums in België, Nederland en Duitsland en ook in 2017 is het verhaal van Abdel Kader Zaaf nog altijd het vertellen waard.

Morgen begint in Dusseldorf opnieuw een Tour de France, een tour met zoals altijd meer waterdragers dan vedetten. Mannen die in de slagschaduw van de toppers proberen Parijs te halen en die hopen op één superdag waarin een etappezege en eeuwige roem gloort. Abdel Kader Zaaf ging ook voor die eeuwige roem en kreeg dat uiteindelijk dankzij de streekwijn uit de Languedoc-Roussillon.