Nog maar eens naar De Hongerige Wolf
Het is druk bij de McDonalds in Zwolle noord. Bij deze Amerikaanse vreetschuur heb ik de start gepland van het rondje naar De Hongerige Wolf en omdat ik redelijk op tijd ben dacht ik eerst maar eens een koffie te bestellen. Net op het moment dat ik voor de kassa sta te wachten komt ook Gerrit L. binnen en ik vraag Gerrit of hij ook koffie wil. Als ik twee koffie wil bestellen blijk ik voor de verkeerde balie staan, namelijk die waar alleen de bestellingen die via de aanwezige zuilen zijn gedaan en zijn betaald af te halen zijn. Ik ben van huis uit niet echt een McDonalds fan en ik weet ook zeker dat ik het nooit zal worden maar dat een koffie bestellen ook al een avontuur op zich is maakt het er niet beter op.
Uiteindelijk lukt het Gerrit en mij om met vereende krachten de koffie via de zuil te bestellen, met dien verstande dat waar ik in eerste instantie Gerrit wilde trakteren het er nu op neer kwam dat Gerrit moest betalen.
Als we de koffie eenmaal in bezit hebben zien we ook Fred B. arriveren. Fred heeft ook even gesukkeld en het is goed hem weer op de fiets te zien. Uiteindelijk blijken op de oproep op de website maar liefst 11 fietsers afgekomen te zijn. Genoeg mannen dus om een perfect windscherm op te bouwen rond mijn persoontje……
Ik ben van huis uit niet echt een McDonalds fan en ik weet ook zeker dat ik het nooit zal worden
maar dat een koffie bestellen ook al een avontuur op zich is maakt het er niet beter op.
Dat een windscherm wel welkom was bleek al gelijk na vertrek op de Vechtdijk, een stevige ONO-wind teisterde ons pelotonnetje en ik was eerlijk gezegd niet jaloers op de twee mannen op kop; Henk B. en Toine P.
We volgden de dijk geheel tot aan de Dalfsen en trokken vervolgens via Welsum en Oudleusen richting Ommen. Ik had de route in vergelijking met het eerste rondje Hongerige Wolf, enkele weken geleden, marginaal aangepast waardoor we nu ook Varsen aandeden alvorens we de N340 overstaken en onze weg vervolgden via de noordkant van Ommen en Arriën.
Vanaf daar was het nog even door buffelen tegen de straffe wind in naar de pauzelocatie.
Bij de Wolf was het deze keer niet alleen koffie met appeltaart wat de klok sloeg, ook warme chocolademelk en krentenwegge met roomboter stond veelvuldig op het menu.
Ik hield het ook deze keer bij een kaal appelpuntje zonder slagroom in mijn strijd tegen de overtollige kilo’s die mijn deel werden na de operatie. Inmiddels zijn er al ruim 4 kilo verdwenen…
De sfeer aan de lange tafel was bijzonder opgeruimd en de wetenschap dat de wind op de terugweg in ons voordeel ging blazen zal daar ongetwijfeld debet aan zijn geweest.
Die terugweg vingen we aan met nog steeds Toine op kop inmiddels geassisteerd door Arnold die al voor de pauze Henk had afgelost. Via de vistrap bij Junne passeerden we voor de tweede maal de Vecht en ondersteund door de wind lieten we het fraaie landschap rond Zeesse, Besthmen en Eerde aan ons voorbij trekken. De tuin van de baron en barones van Huis Archem lieten we ditmaal ook maar voor wat het was en we fietsen rechtstreeks door richting de Nieuwe Brug en vervolgens naar de Archemmerberg die we tot half weg beklommen.
Inmiddels was het op plekken waar de zon scheen nog best aangenaam fietsen ondanks dat de temperatuur niet hoger kwam dan een graag of 14 bij de al genoemde frisse oostenwind.
Via de Oude Dijk ging het richting Dalmsholte en hier passeerden we N348.
Het laatste stuk van de route was identiek aan het eerste rondje, we fietsten lekker door richting het bos bij Millingen terwijl Henk inmiddels Arnold weer had afgelost aan de kop, waar Toine bleef volharden in zijn kopwerk.
Uiteindelijk bereikten we Zwolle weer na een rit van ongeveer 78 km onder, afgezien van de wind, prima fiets omstandigheden. Zelf kan ik ook terugkijken op een voorspoedige rit. Het feit dat ik deze week ook weer dagelijks enkele uurtjes bij mijn werkgever mag verschijnen heeft daar ongetwijfeld aan toe bijgedragen, want dat is voor mij toch ook weer een bevestiging dat het de goede kant op gaat.
Dankzij een onverwacht grote opkomst werd het bovendien een bijzonder gezellige tocht…