Op vrijdag 28 juli is het zover. Dan vertrekken we met een man/vrouw of 20 met de bus richting Lourdes om daar te starten voor de laatste Swolland Buitenlandtocht in een lange reeks.
Vanaf Lourdes gaan we de Pyreneeën over om vervolgens via Spaans Baskenland richting Compostella te fietsen. 8 dagen, een kleine 1000 km en 11305 hoogtemeters. Voorwaar een niet te onderschatten onderneming voor een simpele toerfietser die bij het uitdelen van klimmersbenen nou niet bepaald vooraan heeft gestaan. Daarom was het de afgelopen maanden zaak om, waar mogelijk, het klimmen een beetje te trainen en hoogtemeters te maken.
Begin maart lukte dat in Portugal waar onder fantastische omstandigheden een aantal mooie heuvelritten gemaakt konden worden (3300 Hm). Ook tijdens ons buitenlandweekend in mei kon serieus geklommen worden (2245 Hm) en tussendoor moest het komen van trainingsritten naar o.a. de Posbank (626 Hm) of de Holterberg (ca 400 Hm per keer).

Bij ’t Losse Hoes, bovenaan de Motieweg,
kon de verspeelde energie weer aangevuld worden met de meesterlijke appeltaart met aardbeien, meloen en…
het zal ook niet, slagroom.
Alles geserveerd op een enorm soepbord.

Afgelopen maandag besloot ik een korte trainingssessie te doen op de Holterberg, waar ik (na de auto in Haarle te hebben geparkeerd) een aantal malen de Toeristenweg op en neer ben gefietst en ‘en passant’ een koffie met appelpuntje kon doen met de van vakantie teruggekeerde Ruud W. , toevallig ook aanwezig op de berg. Netto resultaat 430 Hm.
Voor de zaterdag had Ruud ook een speciale trainingsrit richting de Holterberg in elkaar gezet waarbij ook de Lemelerberg, de Sanatoriumlaan, de Hellendoornse berg en de Luttenberg aan bod kwamen.
Bij de start stonden een behoorlijk aantal mannen en vrouwen paraat om de uitdaging aan te gaan. Onder ideale fietsomstandigheden, zij het iets aan de benauwde kant, gingen we op pad met op kop Ruud en de ook al van vakantie teruggekeerde Hennie H. Deze mannen hadden tijdens de vakantie menig stevige bult in Frankrijk en Oostenrijk bedwongen dus dat moest goed komen.
Via het Vechtdal fietsten we richting Dalfsen, Vilsteren en Ommen om vanuit Giethmen de Lemelerberg vanaf de zijkant te passeren en vervolgens via de korte kant te bedwingen waarna de klimspieren op temperatuur waren. Vervolgens door richting Hellendoorn waar eerst de Sanatoriumlaan op het programma stond en we aansluitend via de Hellendoornse berg richting de Toeristenweg fietsten. Inmiddels waren de mannen met de aangeboren klimmerbenen via een iets langere route op weg naar de pauzelocatie aan het eind van de geaccidenteerde Toeristenweg, waar even flink werd doorgetrokken.
Bij ’t Losse Hoes, bovenaan de Motieweg, kon de verspeelde energie weer aangevuld worden met de meesterlijke appeltaart met aardbeien, meloen en, het zal ook niet, slagroom. Alles geserveerd op een enorm soepbord.
Het was goed toeven op het schaduwrijke terras, al heerste er wel een beetje een onrustige sfeer, alsof men toch een beetje angst had voor het vervolg of misschien juist weer verder wilde.

De terugweg werd aangevangen met de Toeristenweg in omgekeerde richting tot aan de afslag naar Haarle. Helaas waren er mensen die dit niet helemaal begrepen hadden en in plaats af te slaan naar Haarle reden deze lieden de gehele Toeristenweg nog maar eens af. Gelukkig was bekend dat we ook de Luttenberg nog over moesten dus uiteindelijk troffen we elkaar wel weer…
Na de Luttenberg ging de route rechttoe, rechtaan richting Zwolle en daar bleek dat routemaker Ruud, toevallig of niet, de route liet eindigen bij de golfclub, de plek waar hersteldrankjes er net zo makkelijk in vliegen als golfballetjes. Voor mij deze keer echter niet want er stond nog meer op mijn persoonlijke agenda voor die middag.
Bij thuiskomst bleek ik 113.2 km op de teller te hebben staan met in totaal 406 Hm. In het kader van alle kleine beetje helpen toch weer een nuttige fietsdag.

Ook op zondag bleek het weer prima fietsweer en om nog maar een paar extra kilometers te kunnen bijschrijven besloot ik me nog maar eens in het lycrapakje te hijsen voor een rondje Junne met koffie bij familie in Nieuwleusen(en laat die nou ook net appeltaart in huis hebben…..)
Al met al werd het een ontspannen tochtje bij weinig wind en heerlijke temperaturen, resulterend in bijna 86 (vlakke) kilometers.
Over 19 dagen vertrekt de bus van M&M Travel richting Lourdes en pas de zondag daarna zal blijken of de trainingskilometers van de afgelopen maanden zoden aan dijk hebben gezet. Tot dan heerst de twijfel, maar ik heb er wel zin in!