Na weken van wikken en wegen, nog eens kijken op internet en nog maar eens vergelijken tussen de verschillende modellen en merken, was het gisteren eindelijk tijd om de 5 overgebleven kandidaten eens van dichtbij te bekijken. De locatie was de Bike Motion fietsbeurs in Utrecht en samen met nog 5 enthousiaste clubgenoten togen we goedgeluimd met de trein naar de Domstad.
Ondanks dat de herfst deze week in alle hevigheid was losgebroken, had het treinverkeer geen hinder van bladeren op de rails en precies na de geplande 54 minuten reed onze trein het centraal station van Utrecht op en konden wij op weg naar de Jaarbeurs.

Daar was het, zoals de laatste jaren gebruikelijk, al behoorlijk druk op de beursvloer. Fietsen is hot en dat merk je tijdens dit soort bijeenkomsten.
Na aankomst dronken we eerst even koffie in het ‘Kwaremont Koerse’ café. Dit café werd gelijk tot’ basiskamp’ gebombardeerd zodat we bij uiteenvallen van de groep een centrale ontmoetingsplek hadden.
Dat uiteenvallen gaat eigenlijk razendsnel en voor we het goed en wel doorhadden waren er al 3 duo’s gevormd die op diverse plekken op de beursvloer rondliepen.

Na aankomst dronken we eerst even koffie in het ‘Kwaremont Koerse’ café.
Dit café werd gelijk tot’ basiskamp’ gebombardeerd
zodat we bij uiteenvallen van de groep een centrale ontmoetingsplek hadden.

Vanzelfsprekend ging mijn interesse vooral uit naar de 5 merken die waren overgebleven in mijn zoektocht naar de nieuwe bike; de Ridley, de Canyon, de Giant, de Wilier en de Merckx, maar daarover later meer.
Zoals gebruikelijk zijn er op dit soort beurzen altijd wat noviteiten te zien en één van de opvallendste was, wat mij betreft, de Garmin Varia vision. Dit apparaatje, wat te bevestigen is aan je koersbril, toont je allerlei informatie van je Garmin Edge GPS/fietscomputer op een in-sight display. Onze vriend Cor W. probeerde hem even uit, maar had niet door dat je het apparaat ook even aan moet zetten voor de complete ervaring. In ieder geval wel een grappige gadget (prijs 399.99, iets minder grappig).
Ook waren er weer merken te zien waarvan ik nog niet eerder gehoord had. Eén daarvan was SWETT Cycles, op de beurs aanwezig met enkele strakke bikes zoals de Swett #04 DePlanck. Een blik op de website van dit merk leerde mij dat SWETT een klein Limburgs merk is, gespecialiseerd in custom made fietsen.

Ook altijd leuk om te doen op de Bike Motion is bekende (oud)wielrenners spotten, gisteren kwam ik in ieder geval tot 3 mannen die ik zelf gezien heb, namelijk Erik Breukink, Hennie Kuiper en Henk Lubberding, maar ook Tom Dumoulin werd gespot.
Na een eerste rondje over de beurs te hebben gekuierd vonden Jan S. en ik het tijd worden om maar eens een Kwaremont te gaan proeven in het basiskamp. Dit bier ontleent z’n naam aan de beroemde Vlaamse helling de Oude Kwaremont, die in de laatste edities van de Ronde van Vlaanderen zo’n bepalende rol speelt. Op de met kasseien bedekte helling is 11% het maximum stijgingspercentage, gelukkig maken ze het met het biertje niet zo straf en blijft het alcoholpercentage beperkt tot 6.6%, maar ook hier geldt; na meerdere beklimmingen voel je ‘m wel in de benen…en in de portemonnee, want per glas mochten we 4,50 euro aftikken. Die glazen waren wel mooi en met detail gemaakt (een voet met een soort kasseien erin geslepen) en ik was zo vrij om mij een van de glazen heimelijk toe te eigenen, onder het mom dat deze al wel in de prijs was mee berekend.

Na een tijdje kwamen ook de andere beursgangers even bijzitten en werden enkelen van ons, onder wie ik, ook nog uitgenodigd om het welbekende spelletje ‘petje op, petje af’ te spelen. Samen met Jan S. en Gerrit L. kwamen we echter niet verder dan de 3e vraag waarna we onverrichterzake terug mochten keren naar onze tafel om de hoon van de overige 3 in ontvangst te nemen.

In het Kwaremont Café kwamen we overigens nog meer Swolland fietsers tegen zoals, Jannes M. en Henk H.
Na het café intermezzo werd het tijd voor de tweede ronde beursvloer en ditmaal hielden we het iets langer uit om als groep bijeen te blijven, maar uiteindelijk hielden we dat niet vol. In deze tweede ronde heb ik alle 5 de modellen van mijn keuze aan een nader onderzoek kunnen blootstellen en mij ervan kunnen overtuigen of bijvoorbeeld de kleur was zoals ik op de diverse websites had gezien ook daadwerkelijk dezelfde kleur bleek. Om een kortverhaal niet onnodig lang te maken, ben ik van de beursvloer afgekomen met nog 2 laatste kandidaten die zijn overgebleven; de Ridley Fenix SL-disc en de Canyon Endurace SF CLX, beiden in de uitvoering met disc en Di2. De komende dagen ga ik van beide modellen de pro’s en contra’s tegen elkaar afzetten en de uiteindelijke beslissing nemen. Dan ook zal ik toelichten waarom de keus zo is uitgevalen.

De CANYON Endurace CF SLX

De RIDLEY Fenix SL, maar dan schijfremmen er bij denken…

Tegen het einde van de middag kwamen we allemaal weer bij elkaar in het basiskamp waar we nog een Kwaremont tot ons namen en een uurtje later besloten we dat we in de buurt van de Jaarbeurs nog een hapje zouden eten. Hans K. wist nog wel een goed restaurant op loopafstand maar helaas was deze al vol op het moment dat wij arriveerden. Het alternatief was een Japans specialiteitenrestaurant een eindje verderop.
Omdat wij niet geheel doorhadden hoe het logistieke systeem in dit restaurant precies werkte duurde het even voor we de gang erin kregen, maar uiteindelijk kregen we allemaal de buik wel rond. Rond 22 uur werd het weer zaak om richting CS te lopen om de trein van 22.20 nog te kunnen halen.
Moe van alle indrukken en biertjes en met een volle maag ploften we snel neer in de coupé, niet doorhebbend dat het een stilte-coupé betrof. Daar werden we echter, op niet zo heel subtiele wijze, door een jonge studente psychologie op gewezen. Zij maande ons tot stilte omdat ze moest studeren en daarom in deze coupé plaats had genomen, vervolgens deed ze haar muziek-oordoppen in en ging een boek lezen. Indruk had ze echter wel gemaakt, want Cor en Ruud zakten al snel in een serene rust toestand.
De terugreis ging al even voorspoedig al de heenreis en om 23.15 uur waren we terug in Zwolle waar onze wegen zich scheidden. Het was een bijzonder geslaagd en gezellig uitje waarbij ik het gezellige met het nuttige kon combineren.
Binnenkort zal ik bekend maken welke fiets mij de komende jaren zal begeleiden tijdens de diverse tochten door binnen-en buitenland, nog even twijfelen en nog een keer bekijken op het w.w.w.