Een weekje aan de kuier door het oude Rome.. (1)

De Romeinse geschiedschrijver Titus Livius (59 v. C. – 17 n. C.) schreef in zijn geschiedenis van Rome (‘Abe urbe condita’) dat de stad volgens de legende in 753 voor Christus zou zijn gesticht door de tweelingbroers Romulus en Remus. Nadat Romulus zijn broer had vermoord vanwege een ruzie over wie de naam mocht geven aan de nieuw gestichte stad aan de Tiber, werd hij de koning en naamgever van de stad.
Tijd om samen met vrienden Harry en Peter de ‘Eeuwige Stad’ eens met een bezoek te vereren, niet in het minst omdat ook The Boss (Bruce Springsteen) er een concert zou geven.
In eerste instantie wilden we een weekend boeken in Dublin om daar het concert van Springsteen te bezoeken, maar bij het bestellen van tickets kwam ik uiteindelijk niet door de bestelprocedure heen. Snel schakelen leverde echter wel resultaat op voor het concert in Rome op het terrein van het historische Circo Massimo. Tegelijkertijd, ik spreek nu over mei 2022, bleken er enorme problemen op Schiphol waardoor we voor de vlucht kozen voor vliegveld Düsseldorf en Lufthansa dochter Eurowings als vliegmaatschappij. Zekerheid boven alles zullen we maar zeggen.
Vervolgens was het een jaar wachten op het ‘moment suprême’…

Op donderdag 18 mei was het jaar wachten voorbij en aan het eind van de ochtend vertrokken we per auto richting Düsseldorf. De reis naar het vliegveld van de stad aan de Rijn ging behoorlijk voorspoedig en de enige spanning was of de toegang tot de parkeergarage op basis van mijn kenteken wel zou werken, dat deed het gelukkig.
Vanuit die parkeergarage scheidde slechts een lift ons van de vertrekhal van het vliegveld, heel relaxed!
Zelfs de douanecontrole ging zonder problemen. Waar ik in Amsterdam bijna standaard mijn koffer moet openen kon ik hier zomaar doorlopen.
Vervolgens was het nog een tweetal uurtjes wachten op het boarden…

Na een vlucht van twee uur landden we om 18.50 uur op vliegveld Leonardo da Vinci (Fiumicino) bij Rome om vervolgens per trein door te reizen naar de eeuwige stad zelf.
Tijdens de aankoop van de treintickets op het vliegveld bleek dat ik de nieuwe pincode van mijn creditcard was vergeten en na drie foute pogingen werd de card dan rücksichtslos geblokkeerd. Gelukkig kon ik het op de rekening gereserveerde geld voor deze vakantie relatief eenvoudig online overboeken naar mijn privérekening, waarmee mijn reisgenoten gerustgesteld waren en zich niet hoefden te bekommeren om de betaling van hun biertjes…
Nadat we waren ingecheckt in hotel Aberdeen aan de Via Firenze, recht tegenover het ministerie van defensie, besloten we bij de invallende duisternis een pizzeria op te zoeken waar we genoten van een pittige pizza en een koel biertje.
De dag sloten we uiteindelijk af in een bistro waar we nog rustig een laatste biertje wilden drinken maar voor we het glas half leeg hadden werd de bistro overvallen door een groep feestvierders die het etablissement in een heuse disco veranderden. Wij sloegen het tafereel vermoeid gade en besloten ons vervolgens vrij snel uit de voeten te maken…
Langs de fraai verlichte gebouwen van de stad liepen we terug naar het hotel waar we , eenmaal op onze kamers, konden bijkomen van een lange reisdag.

Naar het Colosseum

Na een rustige nacht en een eenvoudig maar voedzaam ontbijt in de kleine ontbijtzaal van het hotel, vertrokken we te voet richting het oude centrum van de stad.
Bij station Termini kochten we eerst nog een 3-tal OV kaarten voor de hele week en verderop, bij één van de vele souvenirwinkeltjes , voor alle drie een zeer modieuze poncho…
Waar we in al onze voorbeschouwingen op de reis alleen maar dachten aan zon en warmte, bleek het weer daar vooralsnog niet erg op. Het was bewolkt en koel en de lucht was zwanger van nattigheid, het was enkel wachten op de bevalling.
Het Palatijn (Palatino) is één van de zeven heuvels waarop Rome gebouwd is, de andere zijn Aventino, Celio, Capitolino, Esquilino, Viminale en Quirinale. Het Palatijn is het beroemdste en meest toeristische deel van Rome waar o.a. het Colosseum en het Forum Romano zijn gelegen en daar lag ons doel deze eerste dag.
Een van de eerste imposante bouwwerken waar we langs liepen was de Sante Maria Maggiore aan het Piazzo dell ‘Esquilino.

Vervolgens wandelden we verder richting het Colosseum, waar het zoals verwacht enorm druk was. Zij die al eens in Rome waren weten dat er bij en rond het Colosseum enorm veel te zien is en het gaat te ver dit hier allemaal uitgebreid te beschrijven. In het kort komt het erop neer dat we een rondje wandelden langs het enorme monument voor de eerste koning van Italië; Victor Emmanuel, het Palazzo Venezia, het Forum Romano, het Colosseum en het Circo Massimo.
In het toch al overvolle gebied was nog een hoop extra ‘reuring’ in verband met de opbouw van de finishstraat van de laatste etappes van de Giro d ‘Italia die een week later zou plaatsvinden en de voorbereiding van het Springsteen concert op het Circo Massimo. Vanzelfsprekend ging naar beiden mijn interesse uit.
Uiteindelijk wandelden we die ochtend bijna 12 kilometer en vermaakten ons dik 5 uur rond alle historie op het Palatijn.

Na een kort verblijf in ons hotel trokken we er ’s middags opnieuw op uit. Ditmaal richting het Hardrock Café wat op enkele kilometers van het hotel gelegen moest zijn. Als muziekliefhebbers, we waren immers in Rome terecht gekomen vanwege Springsteen, vonden we dat we daar in ieder geval even geweest moesten zijn.
Eenmaal ter plaatse bleek het inderdaad een leuke plek te zijn met een shop en een groot café waar vele memorabilia van allerlei rockartiesten aan de muur hing. Nadat we alle drie een T-shirt hadden gekocht besloten we biertje te gaan drinken in het café. Dat we het bij één (wel lekker) biertje lieten had niet zo zeer te maken met onze dorst als wel met de prijs van een glas, zelfs in onze vakantiestemming vonden wij 8 euro iets te veel van het goede..
Op de weg terug naar het hotel besloten we bij een bistro maar een goedkoper biertje te gaan drinken en daar kregen we, om de dorst wat extra aan te wakkeren, gratis chips bij.
Die chips bleek overigens niet genoeg om onze honger te stillen en na een blik op de menukaart besloten we, ondanks de eenvoud van de geboden gerechten, ter plaatse ook maar gelijk een hapje te gaan eten, Ikzelf bestelde een spaghetti, Peter een pizza en Harry iets moeilijks…
Mijn spaghetti (pasta met een tomatensaus, ikzelf maak het feestelijker) arriveerde in no time, de pizza van Peter liet iets langer op zich wachten en het gerecht van Harry… daar wachten we nu nog op.
Terwijl Peter en ik al helemaal klaar waren met ons eten zat Harry nog steeds te wachten en zijn blik sprak boekdelen. Dit ging niet meer goed komen tussen Harry en de man die ons bediende. Wij besloten om Harry’s bestelling maar te cancelen, de rekening te betalen en verder te gaan.

Dat we het bij één (wel lekker) biertje lieten had niet zo zeer te maken met onze dorst als wel met de prijs van een glas, zelfs in onze vakantiestemming vonden wij 8 euro iets te veel van het goede..

Uiteindelijk vonden we even verderop een broodjeszaak waar Harry alsnog zijn hongerige maag kon vullen terwijl Peter en ik, puur uit solidariteit, een bak gelato naar binnen werkten.
Zo kwam er een eind aan onze eerste volledige dag in de Eeuwige Stad en moe van alle indrukken en emoties vielen we alle drie in een diepe slaap op onze kamers..

Via Trevi en Tiber naar het Vaticaan

Zaterdagochtend 08.00 uur.
We zitten weer netjes op de afgesproken tijd aan het ontbijt terwijl we de plannen van de dag bespreken. We hadden al afgesproken dat we deze dag een bezoek zouden brengen aan het Vaticaan en op weg daarheen ook de beroemde Trevi fontein met een bezoek zouden vereren. Eenmaal buiten het hotel bleek het opnieuw een bewolkte dag en ook nu zouden we het niet droog houden.
Net als de dag ervoor besloten we de benenwagen te nemen, het voordeel daarvan is dat je toch veel meer van een stad ziet dan wanneer je er per bus of metro doorheen gaat.
Via diverse Via’s kwamen we al na een kleine kilometer bij het Palazzo del Quirinale, de officiële zetel van de Italiaanse president. Op het moment dat wij er arriveerden vond net de wisseling van de wacht plaats.
Vanzelfsprekend moesten we dat even meepikken…

Na dit onverwachte intermezzo waren we al weer toe aan een goede kop koffie die we even later vonden in klein maar goed café.
Vervolgens gingen we op weg naar de Trevi fontein, bekend van de film La Dolce Vita van Federico Fellini.
Net als altijd was het daar dringen geblazen tussen alle toeristen. Het is een prachtige fontein maar een fatsoenlijke foto maken is bijna niet mogelijk..
Vervolgens liepen we door richting het Pauselijke onderkomen aan de andere kant van de Tiber. Onderweg werden we er meerdere keren door Afrikaanse jongemannen van op de hoogte gebracht dat wij op Afrikanen leken. Vooral Harry kreeg vaak de vraag ‘are you African?’. Op zo’n moment was het zaak gewoon door te lopen en niet of slechts kort te antwoorden, ontkennen was in Harry’s geval niet echt nodig…
Op de brug over de Tiber lieten we een voorbijganger even een foto van ons drieën maken alvorens we doorliepen richting het ‘Castel Saint ‘Angelo’ (Engelenburcht), ooit het mausoleum van keizer Hadrianus.
Een imposant bouwwerk dat uitnodigt tot een bezoek, maar de enorme wachtrijen voor de deuren brengen je al gauw op andere gedachten. Door dus naar Het Vaticaan zelf, iets verderop gelegen.

Ook bij het Vaticaan weer een drukte van belang. Op het grote plein ervoor liepen toeristen, Afrikaanse verkopers en nonnetjes allemaal door elkaar. Van de paus geen spoor, maar aan de op het plein geplaatste grote videoschermen te zien leek het of er die middag nog wel iets te gebeuren stond. Daar wilden wij in ieder geval niet op wachten en dus wandelden wij gestaag verder..
Aan de andere kant van de Tiber liepen we weer richting het Colosseum. Daar probeerden we ergens een plek te vinden om de inwendige mens te voeden, maar helaas was alles bezet.
Via het ‘Parco di San Gregorio al Cielo’ liepen we in een omtrekkende beweging weer richting hotel. Gelukkig vonden we aan de drukke Via Merulana een café waar we een tafeltje op de stoep vonden en genoten we van een koel biertje en een patatje. Daar waren we echt aan toe!
Met een beetje extra energie wandelden we vervolgens verder richting hotel toen we op een gegeven moment de klanken van een muziekkorps naderbij hoorden komen. In de verte van de lange weg zagen we behalve dat muziekkorps ook veel politie gevolgd door een grote groep mensen met vlaggen en spandoeken. We liepen recht op een demonstratie af.
Dichterbij gekomen bleek het te gaan om een demonstratie tegen abortus. Ondanks dat abortus in Italië al sinds 1978 legaal is, staat dat recht onder zware druk sinds het aantreden van de rechtse Giorga Meloni als president van Italië. Deze demonstratie was ongetwijfeld een steunbetuiging aan de extreem rechtse lobby om abortus weer strafbaar te maken.

Uiteindelijk kwamen we rond half vijf weer bij het hotel waar we afspraken om ons even op te frissen alvorens een bezoek te brengen aan de nabij gelegen Ierse Pub. Daar dronken we nog een paar biertjes en genoten gelijk van een stevige maaltijd.
Het was opnieuw een intensieve dag die we rond 21:00 beëindigden op onze kamers. De volgende dag was de dag waarvoor we naar Rome waren gekomen, de dag waarop Bruce Springsteen & The E-Street Band zou optreden in het Circo Massimo. Een dag om naar uit te kijken dus…

WORDT VERVOLGD