Elk jaar gebeurt het twee keer dat in west Europa de klok een uur wordt verzet, één keer vooruit en één keer achteruit. Er zijn mensen die erg slecht kunnen tegen deze verandering in hun ritme….

De buitenthermometer geeft een temperatuur aan van 0 graden als ik uit bed stap. Ik voel me moe en moet me naar de wasbak slepen.
Als ik een beetje opgefrist ben voel ik iets meer energie binnenstromen en vol elan hijs ik mij in mijn fietskleding, want vandaag gaan we een rondje Zutphen doen.
Gezien het frisse begin besluit ik toch maar met overschoenen en handschoentjes te vertrekken richting de Mac. Daar aangekomen zie ik al een aantal mannen aan de koffie zitten en bij de balie staat Jan S. een seniorenkoffie te bestellen, hij vraagt of ik ook zo’n seniorenkoffie blief. Ik weiger beleefd, een seniorenkoffie op mijn leeftijd……
Monter betaal ik een euro’tje meer dan Jan en nestel mij op een zitplaats. Uiteindelijk arriveren er nog 11 mannen en vrouwen om de 130 km lange rit naar Zutphen te gaan fietsen en om 09.00 uur gaan we weg.
De route om Zwolle te verlaten is iets anders dan we gewoonlijk gewend zijn, namelijk langs de Ceintuurbaan richting Heino en vervolgens langs het Almelose kanaal en de Sekdoornplas richting het onvolprezen Weteringengebied ten zuiden van Zwolle. Daar gaat er echter iets mis, van het ene op het andere moment ligt onze track een paar honderd meter naar rechts op de weteringdijk terwijl wij stug rechtdoor rijden. Van achteruit het peloton zie ik onze voorrijder turen op zijn gps om vervolgens, geheel onverwachts, linksaf te slaan richting Heino. Hierdoor komen we na een kilometer of 10 ’trackloos’ fietsen uiteindelijk weer uit op de track, echter wel op de weg terug waardoor we de route verder tegendraads fietsen.  Waarschijnlijk gebeurde dit alles onder invloed van de naderende zomertijd en de onvermijdelijke aanpassing van de klok anders is het niet te verklaren.

Ondanks dat we de rit nu omgedraaid fietsen blijven we de wind in de rug houden en zetten we koers richting Luttenberg. Hier beginnen gps-lozen (ja, ze zijn er nog) zich echter wel af te vragen of we nog steeds richting Zutphen fietsen. Gelukkig kunnen we hen geruststellen. Na Haarle volgt een korte plas/eet pauze waarna we verder fietsen door het fraaie gebied ten zuidoosten van Deventer om vervolgens via Harfsen en Eefde uit te komen bij het IJsselpaviljoen bij de brug over de IJssel in Zutphen. Daar settelen we ons in de zon op het terras en bestellen koffie/thee met appelgebak of Apfelstrüdel. De energie die we daarmee inslaan zouden we hard nodig hebben op de terugweg, die eigenlijk de heenweg is, met de straffe NO-wind tegen. De vlaggen van het paviljoen zorgden wat dat betreft alvast voor wat onrust op het terras.
Als we de eerste kop koffie op hebben worden we ook nog verrast door een 13e Swollander die het zonnig terras op komt wandelen, Frits M. Hij heeft de originele route in z’n eentje afgelegd en verbaasde zich over het feit dat hij ons nergens was tegengekomen, wij niet…
De suggestie om dezelfde weg terug te fietsen met ons slaat Frits beleefd af en solo maakt hij de route af.

Na een tweede kop koffie gaan ook wij weer op weg en zodra we de beschutting van de stad achter ons laten blijkt dat de wind ons inderdaad niet langer welgevallig is en de kopmannen moeten hard werken om de snelheid erin te houden, maar ook de volgers krijgen hun portie van de wind die meestentijds schuin tegen waait. Hierdoor ontstaat er toch wat onrust in het peloton en moeten de voorrijders regelmatig tot tempo verlagingen gemaand worden. Tussen Gorssel en Deventer wordt even gestopt omdat Harry T. het moeilijk krijgt met de wind en het tempo. Hij wil alleen verder maar dat is natuurlijk geen optie als het motto ‘samen uit, samen thuis’ is. We besluiten het tempo te beperken tot 25 km/h max en gaan weer op weg.
Via Bathmen, Wesepe en Wijhe fietsen we uiteindelijk Zwolle weer binnen waar de wegen zich scheidden. Met 4 gaan we nog even een hersteldrankje drinken bij de golfbaan, ook Harry sluit hierbij aan. Respect voor hem dat hij die laatste moeilijke kilometers heeft volbracht en zelfs zo vriendelijk is om onze hersteldrankjes te betalen. Bedankt Harry!

Uiteindelijk kwam ik deze dag thuis met 145 kilometer op de teller en een prima gevoel. Lekker gefietst en zelfs nog wat kopwerk kunnen doen.
En, ook al fietsten wij hem andersom dan gepland, de route was fraai en afwisselend met hier en daar wat ongeplaveide paden die echter niet afdeden aan de route en daarom ook Arnold bedankt (maar zet nog wel even de klok een uur vooruit….).