Ik had er al wel veel van gehoord, maar nog nooit had ik ‘m gefietst ; de Politietocht.
Altijd was er wel iets wat mijn deelname in de weg stond, vooral werk !
Dit jaar had ik echter al vroegtijdig een vakantiedag gepland want nu wilde ik ‘m dan toch eindelijk eens een keertje doen.
Helaas waren de weersvoorspellingen niet echt super te noemen, dus goed ingepakt ging ik op weg. Buurman Henk G. was nog niet helemaal klaar, zijn kleine oogjes verraadde een halfuurtje te lang geslapen, maar als je midden in een nachtdienstweek zit mag dat ook. Alleen fiets ik vast vooruit, de start is immers op slechts 900 meter afstand bij de BDG Sporthal in Zwolle- zuid dus Henk zal de weg wel vinden.
Bij de sporthal is al behoorlijk wat bedrijvigheid en als ik mijn fiets parkeer komen al meer Swollanders aangefietst. Eenmaal binnen schrijven we ons in en drinken nog even een kop koffie.
Er zijn ook opvallend veel mannen van Gait Rigter aanwezig in hun blauwwitte pakjes, hierbij ook twee bekende Swollanders die vandaag een beetje ‘vreemd gaan’ ; Jan S. en Fred B. Ik weet niet of het een soort van straf was, maar onderweg moesten ze beiden een keer plaats nemen in de Gait Rigter bus…………..en als een fietser in ‘de bus’ plaats moet nemen dan weten wij wel hoe laat het is !!

Om negen uur gaan wij van start met 8 man ; Erik B. Gerrit L. Jan C. Hans M. Arnold van B. Henk G. ondergetekende en…oh foutje, één vrouw ;
Annie W. (formerly known as Ruud W.)
Ja een bijnaam is natuurlijk snel verkregen, helemaal als je een groep fietsers na 1 kilometer in de remmen laat knijpen omdat jij je tasje vergeten bent.
Als Annie na een minuut of 5 terug is kunnen we eindelijk echt op pad voor de 140 km door Salland.

Via Harculo,Windesheim en Herxen verlaten we Zwolle, eerst in zuidelijke richting, later in oostelijke… tegen de stevige wind in.
Dat er redelijk wat wind staat merk je pas goed als je op kop fietst, gelukkig doen we dat om en om en dat scheelt. Via Heino komen we na Luttenberg bij het eerste klimmetje van de dag (de Sanatoriumlaan) om vervolgens Hellendoorn in te duiken en de Hellendoornse berg te ‘pakken’.
Op de top besluit Jan C. om de verkorte route verder te pakken omdat hij dezelfde avond nog moet voorrijden.
Wij gaan met zeven verder richting de Toeristenweg en net als we daar aan beginnen voel ik alle lucht wel heel snel uit mijn achterbandje verdwijnen, lek !
Snel en professioneel haal ik het wiel uit het frame, iets minder snel echter gaat de band van de velg. Het gaat wel zo langzaam dat Erik B. het heft (en mijn wiel) in handen neemt en in een vliegende vaart is de buitenband van de velg, een nieuw binnenbandje geplaatst en zit alles weer op zijn plek. Ik mocht in ieder geval nog wel zelf de luchtdruk in het bandje regelen. Voorwaar een sterk staaltje van Erik en die heeft het eerste biertje straks in het Sauerland al verdiend, bedankt.
Snel fietsen we de Toeristenweg af en aan het eind gaan we aan de koffie, met.
Na de break zakken we af naar Holten om vervolgens via de Motieweg weer omhoog te klimmen. Dit keer geeft mijn Edge een maximale stijging aan van 11%, ‘1% minder dan afgelopen zaterdag, volgens Annie kon dat alleen maar betekenen dat de Holterberg iets gezakt was………….

Tijdens de tweede keer Toeristenweg wordt ons clubje aardig uit elkaar getrokken. Verbrokkelt komen we aan het eind waar we linksaf slaan en via opnieuw de Hellendoornseberg fietsen we door naar Luttenberg waar we het plaatselijke bultje ook nog even meepakken. Erik B. toont aan over erg goede benen te beschikken en sleurt continu aan kop van ons groepje, als een ware patron stuurt hij ons door het Sallandse.
Na 92 km komen we aan in Lemele bij zaal Dijk, hier wacht ons een bord groentesoep en bananen, veel bananen…….
We blijven niet al te lang want er wachten ons nog een kilometer of vijftig en om de klimspieren nog wat extra te oefenen gaan we nog ‘even’ twee keer de Lemelerberg over en vervolgens het valse platte fietspad (of is het platte valse fietspad) richting Ommen.
Inmiddels heb ik zo’n gevoel in de benen waardoor ik al weer begin te dagdromen van een warm en ontspannend bad, zover is het echter nog niet.
Bij Dalfsen verlaat Erik de groep en keert terug naar Dedemsvaart terwijl wij weer koers zetten richting Heino.
Zonder Erik wordt het iets rommeliger aan de kop en het echte ritme is er wel een beetje uit en bij de meesten het beste er ook wel af.
Met ruim 140 km op de teller komen we uiteindelijk weer aan bij de sporthal in zuid waar nog even wat gedronken en nagepraat wordt.
Zaterdag wacht al weer de Frisseneustocht, een ander parcours en iets minder kilometers maar niet minder mooi……en Annie heet dan weer gewoon Ruud !