Summertime
Na vele weken met regen en wind was het de afgelopen week eindelijk zomer. Met temperaturen tot 30 graden en veel zon kon mijn twee weken vakantie niet beter beginnen.
Omdat de Nederlandse zomers echter nooit zo heel erg standvastig zijn en voor je het weet alle pret weer voorbij is, was het zaak om deze week eens wat kilometers te maken…te beginnen met afgelopen zaterdag.
Met een mannetje of 13 vertrokken we in noordelijke richting voor een tochtje door de Weerribben. Onder de lichte bewolking kwam de temperatuur nog niet veel hoger dan een graadje of 17 maar het was prima fietsweer. Het werd een tocht van ruim 110 km door de fraaie en waterrijke Kop van Overijssel zonder noemenswaardige gebeurtenissen eigenlijk. Geen lekke banden of andere pech of het moest zijn dat de voorgenomen hersteldrankjes na afloop niet doorgingen omdat de dames van De Vrolijkheid deze zaterdag hadden uitgekozen voor de grote schoonmaak.
De volgende zondag begon het zomerse weekje pas echt met temperaturen richting de 25 graden. Deze dag moest ’s middags voor familiezaken in Hasselt zijn, een mooie gelegenheid om mijn nieuwe trekkingbike eens over een iets langer stukje in te fietsen. Tot nog toe heeft ie alleen nog maar dienst gedaan als huis-werk vervoermiddel.
Gekleed in fietsbroek met een t-shirt en een paar All-Stars (sneakers) ging ik op pad en via de Wijthmenerplas en Herfte kwam ik uit op de Vechtbrug bij Berkum. Daar kwam ik een bekend gezicht tegen, al zag ik dat pas toen hij (Hans Meulman) mij al voorbij was….
Via de Genne en Streukel fietste ik op mijn gemakkie naar het kleine Hanzeplaatsje aan het Zwartewater, mij onderweg bedenkend dat sneakers niet zo geschikt zijn om mee te fietsen aangezien de zolen wel erg dun zijn.
Na het verjaardagsfeestje in de zon en na een aantal alcoholische versnaperingen moest ik die avond nog wel weer terug natuurlijk. Gelukkig was het niet druk op de Gennerdijk en ook nog eens windstil zodat het een ontspannen ritje werd. Thuis bleek dat ik toch weer 40 km gefietst had die dag.
Op maandag zou het prachtig weer worden met een matige zuiden wind, ideaal voor een solo ritje op de racefiets. Het doel werd een rondje richting de Holterberg, later bijgesteld tot een rondje Markelo.
Rustig fietsend, geleid door de GPS, toerde ik door het Sallandse land richting het zuiden. Via soms onbekende wegen (waaronder een aantal onverharde) kwam ik aan in Markelo, waar ik nog even de plaatselijke ‘berg’ op fietste voor een zonnige blik over de Twentse landerijen.
Na een koffiestop bij Bill’s bar, (bij menig Swollander) welbekend van de aardbei op de appeltaart en het koffielikeurtje bij het bakkie troost, vertrok ik weer in de richting van Rijssen.
Via een fraai natuurgebied ten noorden van Rijssen zette ik koers naar Den Ham om vervolgens in een rechte lijn naar huis terug te fietsen langs het Overijssels kanaal.
Thuisgekomen bleek ik 110 km te hebben afgelegd en lekker ontspannen gefietst.
Nabij Rijssen
In het midden van de week liepen de temperaturen steeds verder op en volgens de deskundigen zou het op woensdag zeker 28 a 29 graden kunnen worden. Ruud W. had voor de gelegenheid een rit om de Veluwe in elkaar geflanst en bij het vertrekpunt bij de nieuwe Hanzeboog over de IJssel bleek dat 5 anderen ook zin hadden in een warme tocht.
Peter B.,Bert G.,Gerrit L.,Erik B. en ondergetekende escorteerden Ruud tijdens deze tocht.
Langs de oostkant van de Veluwe fietsen we richting Apeldoorn en vervolgens langzaam maar zeker stijgend naar Hoog Soeren waar na 45 km de eerste koffiestop was gepland. Omdat het al best warm was werd een plek in de schaduw opgezocht en genoten we van koffie, warme chocomel of ijsthee, allemaal met appeltaart en slagroom (of notentaart). Het was best lekker zitten daar in de schaduw maar we moesten wel verder natuurlijk.
Over de drukke fietspaden van de Veluwe trokken we via Assel richting Garderen. Vakantie in combinatie met mooi weer zorgt voor overvolle fietspaden in dit stukje Nederland.
Na Garderen ging het verder richting de randmeren en vervolgens door naar Elburg, in het zonovergoten stuk richting het aloude vestingstadje trok Gerrit even flink door en in een stevig tempo rolde het hete asfalt onder onze bandjes door. Ik vond het helemaal niet erg dat we in Elburg een tweede stop maakten want de warmte begon toch wel langzaam z’n tol te eisen. Op een overvol terras konden we nog net een plekkie vinden onder de parasols.
Na een koude cola en een tosti of soep konden we er weer even tegen en met de bidons gevuld met water en ijsblokjes gingen we op weg voor de laatste warme kilometers.
Terwijl de temperatuur opliep tot een graad of 29.5 fietsten wij door het onbeschutte land tussen Elburg en Oldebroek en terwijl Erik en Gerrit het kopwerk voor hun rekening namen liepen bij mij langzaam maar zeker de benen vol. Gelukkig bereikten we uiteindelijk toch weer de oude IJsselbrug waar we ons opsplitsten en ieder zijn weg ging.
Uiteindelijk kwam ik thuis met 137.5 km op de teller en behoorlijk afgemat, duidelijk nog niet gewend aan deze temperaturen.
Als ik deze blogs schrijf lijkt aan de zomer in ons land al weer snel een einde te komen. Voor vanavond worden (onweers)buien voorspeld en zal de temperatuur weer een duidelijke stap terug doen. Toch blij dat ik deze week nog ruim 400 km heb kunnen fietsen en nu maar hopen dat het weer nog meer mooie dagen voor ons in petto heeft voor het seizoen weer voorbij is.