Voorrijden Prestatietocht
Het afgelopen weekend werd ons voor de woensdag redelijk goed weer voorspeld. Na de verregende woensdag van de vorige week konden we nu echt aan de bak voor het voorrijden van de Prestatietocht 2012.
Het blijft toch elke weer lastig om in deze periode te bepalen welke kleding het beste is; wel of niet overschoenen (ik niet), wel of niet winterhandschoenen (ik wel) en hoeveel lagen kleding (ik 3).
Naarmate de woensdag dichterbij kwam werd de voorspelling wat betreft de temperatuur en zonnenschijn steeds minder, zodat we uiteindelijk uitkwamen op 0 uur zon en maximaal een graadje of 8 in plaats van de eerder beloofde 14.
Toch stonden er op deze doordeweekse woensdag nog 10 mannen aan de start van de lange tocht. Helaas ontbrak de initiator, hij lag met griep op bed. Gelukkig had hij nog wel de tracks met de route van vorig jaar aan Erik B. en mij toegestuurd, opdat we niet zouden verdwalen……………..(overigens blijken sommige mannen helemaal geen GPS nodig te hebben om de weg te vinden).
Jan S. en Arnold van B. zetten zich bij vertrek aan kop en we volgen de welbekende route via Berkum en Herfte richting Dalfsen en daar de Rechterense dijk op.
Overigens las ik vandaag in de krant dat de gemeente Dalfsen van plan is om deze fraai gelegen weg richting Kasteel Rechteren te verbreden ten behoeve van het vrachtverkeer. Ongetwijfeld goed voor de industrie van Dalfsen maar van mij mogen ze daar onmiddelijk een streep doorzetten. Wie ooit wel eens in de zomer, bij zonsopkomst en ietwat mistige omstandigheden, daar richting kasteel heeft gefietst is het vast met mij eens. Wat mij betreft wordt dat stukje Salland een nationaal monument.
Via de Lemelerberg ging het naar Ommen en vervolgens door naar Balkbrug. Helaas moesten we voorbij Ommen in de remmen omdat er ‘ineens’ een nieuwe weg ons pad doorkruiste en wij alleen via een rioolbuis ( geopperd door Hans D.) de andere zijde zouden kunnen bereiken, wij kozen ervoor om een stuk terug te fietsen en de juiste route te zoeken.
Bij café Poortman in Veeningen was de deur helaas gesloten zodat we nog stukkie door moesten voordat we aan de koffie konden. Pas in Echten, na ongeveer 75 km, konden we afstappen voor het welbekende puntje met slagroom.
In Cafe Restaurant De Molenhoeve was gelukkig plek genoeg, ondanks dat hier op hetzelfde moment ook het wekelijkse knutseluurtje van de plaatselijke plattelandsvrouwen plaats had.
De koffie / chocolademelk met appelgebak zakten er goed in en terwijl wij er zicht-en hoorbaar van genoten kregen wij ondertussen fietsondericht van de dame van de bediening. Haar advies was; om beurten op kop en dan kwam het allemaal goed………….kijk en daar heb je wat aan !
Overigens vielen de kosten voor 2x koffie met appelgebak hier alleszins mee, 4 euro precies. Onze penningmeester zou er vrolijk van geworden zijn, maar tijdens de echte tocht gaan we vast weer naar Poortman.
Na de koffie verlaat Bert G. de club en gaat rechtsaf (?) richting Hoogeveen…….(hij zal toch niet met de trein zijn terug gegaan?)
Wij gaan met 9 verder en het lijkt wel of het steeds frisser wordt, ik heb in ieder geval de hele tocht last van koude tenen gehad.
Ergens in de buurt van Ruinen (dacht ik), hebben we last van wegwerkzaamheden en moeten we klunen, iets wat ons later nog eens overkomt maar dan kunnen we onze weg vervolgen via een omweggetje.
De tweede stop vindt plaats in de Weerribben, bij een donker cafe ergens op een hoekje. Tegen de gevel staat een Colnago geparkeerd die mij bekend voorkomt, ik kan ‘m alleen niet thuisbrengen. Als we het cafe betreden is de eigenaar snel ontmaskerd, al probeert hij zich nog onherkenbaar te maken achter een (ietwat) grijzende baard………….het is Wim S. uit Emmeloord.
Na twee kopjes koffie gaan we snel weer op pad, nu weer met tien omdat Wim zich tot St.Jansklooster bij ons voegt. Na het opstappen duurt het erg lang voor ik weer echt warm wordt en, eerlijk is eerlijk, ook de krachten beginnen af te nemen.
Via Blokzijl en St. janskloooster koersen we richting Zwartsluis, hier krijgen we een extra pauze omdat een containerschip er voor zorgt dat de brug een behoorlijk tijdje open staat.
Als het schip gepasseerd is kunnen wij onze weg vervolgen en via Hasselt en de Verkavelingsweg bereiken we Zwolle weer, blij toe.
Na Hasselt voelde ik al dat ik iets te weinig gegeten had deze dag en de laatste 20 km vielen mij dan ook behoorlijk zwaar.
Om precies 16.45 uur stapte ik bij huis van de fietst met maar liefst 178 km op de teller bij een gemiddelde van ca. 27 km/h.en ik was er even behoorlijk klaar mee……….
Na twee boterhammen met pindakaas en extra belegt met hagelslag (iedereen heeft zo z’n eigenaardige eetgewoonten) en een warm bad zag de wereld er al weer een stuk vrolijker uit, zaterdag maar weer opstappen !